เมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน 2568 โรงพยาบาลศรีนครินทร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ได้จัดอบรมเชิงวิชาการเรื่อง “แนวทางจัดการปัญหา Child Maltreatment ในโรงพยาบาลศรีนครินทร์” เพื่อพัฒนาศักยภาพบุคลากรที่เกี่ยวข้องกับการดูแลเด็ก สตรี บุรุษ และครอบครัวที่ประสบความรุนแรง ทั้งด้านร่างกาย จิตใจ และการล่วงละเมิดทางเพศ
การอบรมได้รับเกียรติจาก รองศาสตราจารย์คัชรินทร์ ภูนิคม รองผู้อำนวยการฝ่ายการแพทย์ เป็นประธานในพิธีเปิด โดยมี รองศาสตราจารย์รสวันต์ อารีมิตร ประธานโครงการพิทักษ์สิทธิเด็ก สตรีและครอบครัว กล่าวรายงานวัตถุประสงค์ของโครงการ ซึ่งมุ่งเสริมสร้างความรู้และเครือข่ายความร่วมมือในการช่วยเหลือผู้ป่วยกลุ่มเสี่ยงอย่างครบวงจร

รองศาสตราจารย์รสวันต์ อารีมิตร กล่าวว่า โรงพยาบาลศรีนครินทร์ได้พัฒนาระบบบริการ One Stop Service สำหรับผู้ป่วยที่เผชิญความรุนแรง โดยทำงานร่วมกันในรูปแบบทีมสหสาขาวิชาชีพ ประกอบด้วยแพทย์เฉพาะทางหลายด้าน พยาบาล นักจิตวิทยา และนักสังคมสงเคราะห์ พร้อมเครือข่ายภายนอก เช่น อัยการจังหวัด พมจ. สาธารณสุขจังหวัด สถานีตำรวจ โรงพยาบาลชุมชน มูลนิธิพิทักษ์สิทธิเด็ก ฯลฯ เพื่อให้การช่วยเหลือเป็นไปอย่างรวดเร็ว ถูกต้อง และรักษาความลับของผู้ป่วย
เนื้อหาการอบรมเข้มข้น 3 ประเด็นสำคัญ
- Child Maltreatment: จากทฤษฎีสู่ปฏิบัติ
- Sexual Abuse: ปัญหาที่พบบ่อยและแนวทางจัดการ
- Maltreatment: วิเคราะห์ปัญหาและแนวทางแก้ไขในบริบทโรงพยาบาล
ผู้เข้าร่วมอบรมประกอบด้วยแพทย์ พยาบาล บุคลากรทางการแพทย์ และนักศึกษาแพทย์ รูปแบบของการอบรมแบ่งเป็น การบรรยายและกิจกรรมเชิงปฏิบัติการ

มุ่งยกระดับคุณภาพการดูแลผู้ป่วยกลุ่มเปราะบาง
รองศาสตราจารย์คัชรินทร์ ภูนิคม ประธานในพิธีเปิด กล่าวว่า ความรู้จากการอบรมครั้งนี้จะช่วยให้บุคลากรมีความพร้อมในการดูแลผู้ป่วยเด็กและครอบครัวที่ประสบความรุนแรงได้อย่างเหมาะสมและมีประสิทธิภาพ พร้อมย้ำความสำคัญของการทำงานร่วมกันระหว่างทีมสหวิชาชีพและภาคีเครือข่ายในทุกระดับ
โรงพยาบาลศรีนครินทร์ยังคงมุ่งมั่นในการพัฒนาระบบคุ้มครองเด็ก สตรี และครอบครัวอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้บริการด้านสุขภาพที่ปลอดภัย มีมาตรฐาน และตอบสนองต่อความต้องการของประชาชนอย่างแท้จริง
ทั้งนี้ การอบรมเรื่อง “แนวทางจัดการปัญหา Child Maltreatment ในโรงพยาบาลศรีนครินทร์” เป็นกิจกรรมที่มุ่งพัฒนาศักยภาพบุคลากรด้านการปกป้องคุ้มครองเด็กและกลุ่มเปราะบางจากความรุนแรง การล่วงละเมิด และการทำร้ายทางกาย–จิตใจ ซึ่งเป็นการสร้างคุณค่าต่อสังคมโดยตรง โดยเฉพาะด้านสุขภาพ สวัสดิภาพ และความปลอดภัยของประชาชน สอดคล้องกับยุทธศาสตร์ของ มข. ที่เน้นบทบาทมหาวิทยาลัยต่อการสร้างประโยชน์แก่สังคม ชุมชน และคุณภาพชีวิตของประชาชน







